Een zwembad op Taule

Waar het in de zomer 40 graden wordt, past een zwembad. Maar het gaat jaren duren voordat RJ het huis en de omringende tuin naar zijn wensen heeft omgevormd en een zwembad staat geheel onderaan op zijn lijst. In de praktijk betekent dat: nooit. Dus nam ik uit Oudenbosch een kinderbadje mee. Het werd netjes opgeblazen en gevuld met water, en ik kon gaan zitten. Zwemmen is er niet bij. Maar het was heerlijk in mijn zwembad, lekker koel met een sudoku en een boek.

Helaas stortte het zwembad dezelfde dag geheel in. De twee opgeblazen banden liepen allebei leeg, de bovenste zo snel dat het water er overheen gutste.

Wat we ook zochten, door natmaken, met zeepsop, we konden het gat niet vinden. Als ik het zwembad onder water kon houden …. En water is er genoeg in de Gers. Overal verspreid liggen de meertjes die in de winter vollopen vanuit de beekjes. Aan de andere kant van de rivier, op zo’n 300 meter afstand, is zo’n meertje, een vennetje eigenlijk.

Roelof-jan zag mijn plan helemaal niet zitten, maar blies wel voor mij het zwembad weer op.  En daar ging ik over straat, met een zwembad van 2x3 meter op mijn hoofd. Gelukkig is het erg stil op ons weggetje, niemand zag mij. Bij het vennetje was het nog niet makkelijk om met dat grote ding in het water te komen. En eenmaal in het water schrok ik van de gladheid van de bodem. Het is hier allemaal klei en dat is onder water een glijbaan. Gelukkig liggen hier overal stenen, ook onder water, en daar vonden mijn voeten wat steun. Daar stond ik, onder het bord ‘baignade interdit’.

Het zwembad onder water duwen, ging echt niet. Maar ik kon wel elke keer een stukje onder water duwen en wachten op luchtbelletjes. En ik hoorde het gat voordat ik het zag. Gevonden! Daarna heb ik het hele zwembad nog minutieus onder gesopt maar een tweede gat kon ik niet vinden.

Uit het water komen was nog veel moeilijker dan er in komen. Gelukkig zag niemand mij. En het zwembad liet ik goeddeels leeglopen, zodat ik meer grip had. Dan over de wilde rozen heen tillen, anders had ik nog meer gaten. Maar ik kon trots met het zwembad op mijn hoofd teruggaan.

Roelof heeft vervolgens drie keer geprobeerd het gat dicht te stoppen. Op het laatst deed hij dat met zijn lijmpistool en betonfolie. En het is goed gegaan. De bovenste band blijft lekker dik opgeblazen. De onderste stort nog steeds wel in, maar dat blijkt in de praktijk niet zo erg. Mijn zwembadje blijft overeind en veel water heb ik niet nodig (ik ben namelijk heel erg slank). Elke middag van vier tot zes ben ik in het zwembad.

En dan nu de foto’s. Geen enkele van het verhaal dat ik hier verteld heb, maar gewoon dezelfde foto’s als altijd: keien en rommel. Maar natuurlijk staat op sommige foto’s wel een zwembad!

dit is de link naar de foto's

De laatste stukjes afbraak en dan alleen nog maar opbouwen

Sinds enkele dagen is Roelof-jan weer in Nederland. Hier volgt een selectie uit zijn foto's van de laatste twee maanden:




Met spannende foto's van twee slangen. Niet vergeten als je komt logeren: nooit met blote voeten in de tuin!