Je spullen naar Frankrijk verhuizen is eigenlijk ongeveer hetzelfde als van Oudenbosch naar Raamsdonksveer verhuizen. Je ruimt eerst gigantisch op. En dan ook echt gigantisch. Alles wat je niet meer hebt, hoef je niet te verhuizen. Wij ruimden alles weg op drie manieren. Een enkele chantage: als jullie het mannetje niet nemen, gooien wij het weg. Het mannetje is een beeld in de tuin dat tot het erfgoed van de Van Dongens behoort. Een beetje verkopen: onze koper wilde wel een paar kasten en zo overnemen. Heel veel weggeven: wie wil een bankstel, een wasmachine, een fiets? Weggeven gaat ook heel goed op marktplaats.
Toen we nog maar een half huis over hadden, hebben we Hans van Errotrans met zijn maatje Koen en met zijn vrachtwagentje laten komen. Daar gaat 19 kuub in. Elk kubieke cm was gevuld met ons huishouden. De auto zat vol electronica en de aanhanger was gevuld met 'tuin'. Zo reden we naar het zuiden. Hans en Koen leegden de vrachtwagen in ruim een uur en bleven nog twee dagen vakantie vieren. Wij hebben daarna nog een beetje opgeruimd om dan ook weer terug te keren naar Oudenbosch.
Daar leverden we het huis op en namen poes Moby mee. Die werd al jammerend in één rit van 13 uur naar Taule gereden. Hij is nu al vijf dagen aan het bijkomen en aan zijn nieuwe omgeving aan het wennen. Hans en Koen hebben de grote bank van Roelof boven in de woonkamer gezet en daar ligt de poes nu dankbaar op. Toch een stukje thuis voor de arme Moby, die verder schrikkerig en onzeker tussen de opgestapelde rekken, dozen en tig andere spullen loopt. Maar op de bank voelt hij zich veilig en slaapt daar de dagen weg.
En, vraagt iedereen, hoe bevalt het om daar te wonen? Nou, we wonen hier niet. We kamperen deels in de annex, deels in het hoofdhuis. Want er moet nog heel wat afgebouwd worden. Wat nog eens extra bemoeilijkt wordt door het feit dat er dik 19 kuub spullen bij is gekomen. Ze staan grotendeels in de schuur/bijkeuken/eetkamer. Maar - helaas - toch ook wel in de rest van het huis.
Het werk is inmiddels al begonnen. In het 'bureau van Roelof', dat is de kamer naast de woonkamer op de eerste verdieping. De eerste steiger staat, de eerste emmer voegspul is geopend en de eerste afspraken met bouwvolk worden gemaakt. Roelof moet leren dat hij werk uit handen moet geven en dat is moeilijk. Maar vanwege zijn rug moet het echt.
Verder hebben we heel wat op het boodschappenlijstje staan. Een (oude) nieuwe auto voor mij, een kachel voor de woonkamer, vloerbedekking voor de slaapkamer (ligt er al in, soms gaat het heel snel). En natuurlijk heel veel gipsplaat, giboblokken, deuren, hout, verf, lijm, elektriciteitskabel, enz enz.
En er moet nog veel geregeld worden. We moeten een zorgverzekering voor buitenlanders aanvragen, de auto en aanhanger invoeren, een bedrijf zoeken dat de buitenkant van het huis voegt en het land van Yves zien te verwerven (nee, nog steeds niet).
Vanmiddag heb ik weer eens in mijn zwembadje gezeten. Het was dertig graden en in de zon zitten is nu eenmaal mijn doel. Dertig graden op 17 september. Zelfs Roelof deed een korte broek aan. We hebben geen spijt. We hebben de Jan Teunisstraat uit ons hoofd gezet en symbolisch van de navigator verwijderd. Thuis is nu Taule.
De foto's zijn op de volgende LINK te zien.
