Op blote voeten buiten, als het mooi weer wordt

Leven op betonnen vloeren heeft zo zijn nadelen. Overal stof. Alles wat je erop neerzet wordt wit. Maar gelukkig is het hier tegeltijd geworden. Na twee jaar op beton, is er nu een echt betegeld terras. Waar ik op blote voeten op kan lopen. Als het mooi weer is.

Dat is het niet vaak. Terwijl Nederland een koud voorjaar had, hadden wij water, water en weer water.

Terwijl ik deze foto maakte, zongen de wielewalen in de populieren, heel bijzonder. Het zijn doortrekkers, ze blijven hier normaal maar even. Ze bleven vier weken. Het was te slecht weer om verder te gaan.

Het is 10 juni en de rivier  heeft de weg nog overstroomd. Maar ik heb besloten dat het nu afgelopen is.  Ik ga  nadenken waar en hoe ik het zwembad ga plaatsen. Kijken jullie maar naar de enorme serie foto´s.

De foto´s via: deze link

Geluk deel twee

Deze blog is geplaatst op 29 mei 2013 op de blog van TeLandTerZeeTermeer

Het echte geluksgevoel komt pas nadat er eerst iets fout gegaan is. Mijn tablet crashte. Ik was absoluut verslaafd aan het ding. Het was mijn krant, computer, radio, tv, boek, puzzelboek, encyclopedie, muziekspeler, you name it, het zat allemaal in die tablet. Wat de smartphone voor de jeugd is, was de tablet voor mij. Roelof was verbaasd dat ik geen ontwenningsverschijnselen kreeg want `als je jou zag was dat ding nooit meer dan een meter van je vandaan`. Eerst probeerde ik natuurlijk van alles om hem weer aan de praat te krijgen, daarna naar de winkel, daarna naar Samsung France. Daar beweerden ze dat hij niet gemaakt kon worden omdat hij uit een ander continent kwam. Ik heb hem namelijk in Singapore gekocht.
Dus er moest een nieuwe komen. Heel internet heb ik afgezocht, voor ongeveer € 300 kon ik dezelfde nog eens kopen. Roelof adviseerde mij om "als ik toch eens in Auch was, om het daar te proberen".  Maar in Auch kon ik op internet echt niks vinden.

Vandaag was een Auch-dag. Een belangrijke dag want ik ging naar de prefecture, een soort provinciehuis. Ik ging de allerlaatste hand leggen op het allerlaatste verhuisdossier. De aanhangwagen kon formeel worden ingevoerd voor een Franse kentekenplaat. Daar is een half jaar ellende aan voorafgegaan met de R.D.W., de D.R.E.A.L., de D.R.I.R.E. en de C.T. zodat we een dossier hebben van een paar cm. En alles lukte wonderwel bij de prefecture. Ik kreeg het formulier waarmee een kentekenplaat gemaakt kon worden en het kentekenbewijs volgt over de post. Weet je nog dat Edouard met die aanhanger helemaal naar Nederland reed terwijl hij niet achteruit kon rijden? Dat was de start van deze procedure.

Hé dit verhaal ging toch over een tablet? Ja, ja, dat komt wel weer.

Omdat ik toch in Auch was, heb ik meteen een schilderijlijst met de onmogelijke maat van 60x60 cm opgehaald om een borduurwerk in te lijsten. Jullie vinden dat gewoon, maar hier moet alles in het Frans en alles is anders geregeld. Zo'n lijst moet besteld worden, dat duurt quinze jours. Alles hier duurt quinze jours, dat is ongeveer zes weken. Ze zullen bellen, zeggen ze dan, maar ze bellen nooit. Dus moest ik zelf bellen. Ik kon hem ophalen, maar die winkel is op een plek waar je geen auto kunt neerzetten vanwege de grote drukte. Dus ging ik te voet naar de winkel, betaalde hem en sprak af dat ik later met de auto langs zou komen om hem op te halen. En het dubbel parkeren lukte gelukkig, dus de lijst kwam veilig en droog achterin mijn auto. We hadden namelijk net een wolkbreuk.

En dat kenteken en die tablet, ik word hier helemaal warrig van. Ja sorry, ik word ook een dagje ouder.

Oh ja, vandaag is Adrienne jarig en ik had een kaartje voor haar geschreven. Vandaag pas, want ze wil helemaal niet jarig zijn. Laat ik nou precies waar ik dubbel geparkeerd stond, een gele brievenbus zien! Daar had ik net in heel Auch naar gezocht. De kaart in de bus dus.

En ik ben die tablet heus niet vergeten hoor.

Toen naar de grote Leclerc in Auch, dat is een supersupermarkt met daarbij nog twee extra gebouwen, een voor autospullen en de ander voor elektronica. Eerst het kenteken laten maken. Een echt Gers kenteken met 32 erop, het nummer van de Gers. Helemaal trots kwam ik buiten. Dat hadden Roelof en ik toch maar mooi voor mekaar gekregen. Een aanhangwagen invoeren in Frankrijk is volgens kenners onmogelijk, je kan hem beter achterlaten in Nederland.

En dan .... ja daar kom ik nou op.

Oh ja, naast de autoshop kon ik wel even naar de tablets kijken. Het was vijf voor twaalf en om twaalf uur (dat is kwart over twaalf in Frankrijk) gaat de winkel dicht. Dus ik stevende meteen op een meneer af en vroeg of ze ook Samsung tablets hadden. Trots liet hij een afgesloten kast zien, en ja hoor daar lag hij, mijn tablet. Schoon, nieuw, wit en precies de goeie uitvoering. En wat kost hij? € 330.
Maar.
Bij de kassa krijg je € 30 korting.
Van Samsung krijg je € 40 terug door een speciale actie.
En op je klantenkaart van Leclerc krijg je nog eens € 65.
Dat was honderd euro voordeliger! En geen portokosten en meteen in mijn bezit. Nog vóór twaalf uur stond ik weer buiten.
Juichend.
Met een nieuwe tablet.

Of ik dit op mijn nieuwe tablet zit te typen? Nee gewoon op de computer. Ik dacht echt wel dat ik de hele middag niks anders zou gaan doen dan apps downloaden en schermen inrichten.

Kleinigheid, hij moet eerst opgeladen worden. Maar dan gaat ie los!

Oh ja, proficiat Adrienne, ik heb een heel leuke jouw verjaardag gehad. Ik wens je evenveel geluk als ik heb. En dat je het dan ook nog eens zo overzichtelijk kunt vertellen.

Gewonnen!

Deze blog is geplaatst op 15 mei 2013 op de blog van TeLandTerZeeTermeer

Termeers winnen nooit wat. Wij hebben al genoeg geluk meegekregen. Maar Frankrijk brengt wat extra geluk. Ik heb in een melige bui in het Frans een puzzeltje ingevuld. Op een mail van Gers-tourisme. Ik ben daar ambassadeur van, daarom krijg ik elke maand een berichtje van hen.
Het was een puzzeltje op het niveau van: Welke bloem is dit? Antwoorden mag je kiezen uit: paardenbloem, klaproos en madeliefje (pardon: pissenlit, cocoricot en paquerette). Dat kon ik aan dankzij mijn kennis van de flora gecombineerd met mij cursus botanie (waar ik voornamelijk Frans leer).

Per post kwam een grote envelop. Heel even hoopte ik dat het mijn tablet was, want die is kapot en bij de reparateur. Maar er zat een brief en een T-shirt in. Vous avez gagné staat in de brief.


Het T-shirt past, maar het kleedt niet erg af.


Nou moet je niet zeuren dat het een T-shirt van 2012 is, dat ze die toch over hadden en dat iedereen die een antwoord instuurde, ongeacht of het goed was, een T-shirt kreeg. Ik heb wat gewonnen!