Stomme trut

Dat ben ik. Maar ik wist dat het ooit zou gebeuren met al die smalle weggetjes hier. Als enig verweer heb ik dat ik maar nèt met een wiel van het asfalt af was en meteen wegzakte. Het was daar kleddernat, dat verwacht je niet na weken van tegen de dertig graden. De postbode (gele autootje) was veel verder uitgeweken en niet weggezakt.

Terwijl de postbode hulp ging halen, kon ik een foto nemen van mijn schande:

Er kwam al snel een buurman met een vier-wiel aangedreven auto. Die trok mijn auto professioneel uit de geul. En hij weigerde vervolgens enige betaling. Twee zoenen was alles wat hij wilde accepteren.
Schatjes die Gersois.

De laatste ronde

Het zit erop, ons huis is verbouwd. We gebruiken het hele huis nu de bijkeuken af is. Alles heeft zijn definitieve plek. Dat wil niet zeggen dat het af is. Er ligt nog wel een jaartje werk. Roelof is begonnen met het schuren en lakken van het houtwerk van de schuur buiten. Daarvoor is mooi, droog weer nodig. Het gaat hem drie maanden kosten. Daarna staan nog allerlei dingen te wachten, een hek rond het balkon, de afwatering van het balkon, wat kantjes en randjes. De vraag 'wat doet Roelof nu eigenlijk?' hoeft dus nog niet gesteld te worden.

Ook de tuin vraagt steeds meer aandacht. We hebben natuurlijk een groot stuk erbij getrokken dat onderhouden moet worden. Roelof maait het met de trekker. Hij knipt ook de randen vrij, zodat de beek aan het einde van de tuin mooi in beeld is.
Ook het 'gazon' van de tuin is her en der opnieuw ingezaaid en veel groter geworden. Ik ben een middag per week bezig met maaien. Gelukkig vind ik het leuk. En in hoog zomer wordt het gras geel en dan maai ik twee maanden niet. Daar staat tegenover dat je hier begin december de laatste keer maait, en eind januari de eerste keer. Ik kan dus lang genieten.

Het bezoekersseizoen is ook weer begonnen.Kleindochter Merel en vriendje Carlo maakten er een heel project van: lopen van Bordeaux naar hier en dan van Toulouse naar Narbonne. Met volle bepakking. Het lopen werd treinen, ze hadden zich wat vergist in de afstanden. En ze bleven hier vijf dagen logeren. De annex is er helemaal op ingericht.

We krijgen langzamerhand ook steeds meer sociale verplichtingen. Deze week ons eerste huwelijk in Courrensan! Nee, van vrienden, niet van ons.
Mijn grootste sociale verplichting wordt een jaarlijkse reis naar Singapore. Ook deze winter ga ik weer. Nou ja, nog één foto dan:

Kijk voor de foto's van alle werken op De laatste ronde.