Na anderhalf jaar ploeteren, huilen, afzien en nachten lang wakker liggen, kon ik alleen nog maar in de tuin werken. De spanning van de bouw is heel langzaam uit mijn systeem verdwenen.
Maar is nu het moment gekomen. Ik kan weer bloggen. Straks kan ik ook weer lezen, borduren en breien. Dat heb ik allemaal gemist.
Roelof is nog steeds aan het werk. Vooral het waterbeheer en de tuin moeten nog geregeld worden.
En dus volgt hier een tweede verslag van het bouwen van de een annex aan de annex. Ik zit hier warm, droog en tevreden en ik kan zeggen: het was verschrikkelijk, maar het was de ellende waard.
We waren gebleven bij een flinke plak beton en daar moest een gebouw op komen. De uitleg staat steeds onder de foto.
Het laden gebeurt weer vanaf de weg.
Antoine en Michel zijn terug van vakantie.
De chef en zijn onderdanen (of was het andersom?).
Kleine, hoge raampjes aan de kant van de weg.
Achterin zie je het raam dat de toegang gaat worden van de oude annex naar het nieuwe deel.
Grote ramen aan de tuinkant, een deur naar de achterkant.
En zo ziet dat er van binnen uit, het plafond is al klaar.
De pannen op het dak en de schuiframen staan daaronder klaar.
Altijd overal spullen, bergen grond, materialen.
Vanaf de weide kun je zien dat de gebouwen rond de boom zijn geplaatst. Knus.
De witte randen passen niet zo, maar 'die worden toch binnen de kortste tijd vuil'.
Het huisje is met cement afgestreken en heeft de voordeur van de oude annex.
Op die plek zit nu een raam.
Toen
kwam er rust, want Roelof werkte alleen de hele binnenkant af. Eerst de
gaten dichten, dan een frame, dan overal elektriciteit, dan isolatie,
dan een waterdicht zeil en dan gipsplaten. Tenslotte heeft hij alles wit
geverfd.
De verbinding met de oude annex is met een deken afgedekt tegen stof.
Daar achter woonde ik .
Tot Roelof stopte met werken en dan zat ik lekker bij de kachel in het nieuwe huisje.
Dezelfde plek veel later.
Roelof maakte deze afscheiding tussen de woonkamer en de hal.
Links zie je de voordeur.
Daar achter woonde ik .
Tot Roelof stopte met werken en dan zat ik lekker bij de kachel in het nieuwe huisje.
Links zie je de voordeur.
Daarna kwamen de mannen weer. Het huisje wordt geel, de kleur van de stenen in de Gers.
De tegels worden binnen en buiten gelegd. Een muurtje erbij en een buitentrap.
Hij begint met het trekken van sleuven voor elektriciteit en water naar het zwembad.
Die waren nu niet meer nodig voor de bouw.
Maar voor Roelof is het nog lang niet klaar.
Hier maakt hij een plafond bij de voordeur.
Als toegift kreeg ik ook nog een kas.
Ik kan er vanuit de tuin en vanuit de achterdeur in.
Links staat het buitendeel van de warmtepomp die Roelof heeft geplaatst.
En de straatkant heeft een begin van een heg.
Het muurtje rechts schermt de kas af.
De goten moeten nog afgemaakt worden.
En door de voordeur kan ik zien hoe er gras groeit op de maandenlange modder.
Het huisje is ingericht
De kas is een fijne plek om te zitten.
Knap van je dat je dit helemaal hebt doorgeworsteld!