In het deel van de tuin 'dat wel betaald is maar nog steeds niet van ons is', hebben we drie gedeeltes ingeplant. De rest is gras. Hier een relaas dat begon op 2 februari en voor altijd doorloopt.
De moestuin. Vorig jaar hadden we een proefstuk. Dat was een teleurstelling. Dit jaar hebben we het heel anders aangepakt. Andere plek, groter. De grond is met de graafmachine zo'n 60 cm diep omgezet en daarna is de klei fijngemaakt. Daarop kon de groentetuin beginnen.
Het andere deel is van mij en bevat veel fruit, zoals kiwi, bessen, druiven, frambozen. Alle groente die niet in Roelofs deel passen, staan in mijn deel. Dat is dus een Frans zootje.
Maar we moeten ook leren om veel vroeger te zaaien, zodat de planten kunnen opgroeien voordat het zo gruwelijk warm wordt.
De boomgaard is aangelegd aan de rechtse kant van de tuin, in de luwte van de 'haag' langs de weg. Die beschermt de jonge boompjes tegen de westenwind. Frédéric maakte 18 holes (toeval) en ik zette de bomen er in.
De boomgaard bevat natuurlijk appels, peren en pruimen, maar ook een perzik, abrikoos en nectarine. Verder een mispel, kwee en een kaki (sharonfruit) en vijgen.
Tante Piet (die 27 soorten fruit in de tuin had) zal dit wel leuk vinden. Ik win trouwens met 29 soorten.
Frédéric heeft ook op een andere plek de grond omgezet. "Wat wordt dit", zo vroeg hij mij. Ik legde uit dat er bomen en struiken zouden komen en dat het de bedoeling is dat het een beetje dicht zou groeien. "Oh, un bosquet", zei hij, en het klonk als "boske'. Zo heet dat stuk dus nu. Er staan een aantal gekochte bomen, met natuurlijk ook een plataan.
Op deze foto staat ook de boomgaard 'boven' het boske.
Alle bomen met een echte stam heeft Roelof voorzien van een hoesje tegen de hertenvraat. Dat is hier echt noodzakelijk. Inmiddels zijn alle bomen en struiken zonder hoesje aangevreten en het merendeel is dood. Dat vind ik erg jammer, ik heb ze meegenomen uit Oudenbosch, vaak als stekje, en ze jaren gekoesterd.
Alle planten heb ik voorzien van een rondje stenen, dat houdt het vocht vast en het onkruid weg. Bovendien moet ik de lege plekken gaan maaien, en door die stenen maai ik niet zomaar de planten af.
Ik heb met de 'lege' grond nog een experiment gedaan. Ik had in Oudenbosch zaad geoogst van meer dan honderd planten. Al dat zaad heb ik uitgestrooid in het boske. Het enige dat opkwam waren planten die ik hier al heb: goudsbloemen, cosmea, stokrozen. Inmiddels staat daar omheen ook de lokale flora een meter hoog.
Onder het zwarte plastic waarmee de boomgaard is afgedekt, zit een druppelbevloeing. Ik hoef maar op een plek een slang te bevestigen en de boomgaard krijgt onzichtbaar water.
Het systeem werkt goed. De bomen zijn voor het merendeel gezond en sterk, ondanks de hitte.
Nog een deceptie. Ik kreeg in Oudenbosch een stekje van de Diospyros Lotus, een dadelpruim. Uit het arboretum. Na het planten in de boomgaard blijkt dat het een mannelijk exemplaar is. Daar komen nooit vruchten aan. Snik. We gaan nu op zoek naar een granaatappelboom om hem te vervangen.
Tot slot nog een plek die is veranderd in dat deel van de tuin. Ik heb geprofiteerd van de aanwezigheid van een graafmachine om één stukje van de tuin waterpas te maken. Roelof heeft, langzaamaan want hij is nog steeds niet helemaal beter, een muurtje van houtpalen er in geslagen zodat het niet inzakt. Het was mijn idee om hier een spa neer te zetten. De elektriciteit staat ervoor klaar. Maar alles overwegend wil ik eigenlijk alleen een plekje om in het water te zitten en een boekje te lezen. En nu heb ik dat. Als Elsa op bezoek komt, heeft ze meteen een zwembadje.
