Tegenover ons huis is een enorm maïsveld van Regis. De maïs staat nu hoog. Het veld sluit aan bij de bossen van Gondrin en is dus een geliefde verstopplek voor wilde zwijnen. Vanmorgen was het raak. Of mis, het is maar hoe je er tegenover staat.
Het veld wordt van drie kanten bewaakt door oranje mannetjes met geweren (en vaak een stoel) ( en als het erg zonnig is een parasol). Vanaf de vierde kant komen de drijvers en de honden. Je hoort vrijwel voortdurend de honden janken, verder af en toe de toeter van een hoorn en heel soms schoten. Maar als ze vlak naast je huis schieten, dan schrik je je te pletter. Moby de poes was in het klushok gaan zitten van angst.
Tijd voor wat plaatjes. Zoals een jager die de honden volgt:
Twee collega's die hem volgen:
en dan besluiten dat het te ver lopen is en ook nog omhoog:
Een wachtrijtje jagers:
De luie jagers komen met de auto omhoog met de auto:
Ik blijf op mijn terrein en moet dus de foto's van veraf nemen. In Frankrijk gebeuren voortdurend jachtongelukken, gelukkig schieten ze meestal elkaar dood, maar het kan dus ook een wandelaar of buurvrouw zijn die het loodje legt.
En dan nog een filmpje om het geblaf van de honden te laten horen, het is erg kort.
EEN wild zwijn.