Maar het was een moeilijk klusje, dat nog wachtte. Het balkon. Dat is van beton, daarop ligt een waterdicht zeil en daar weer op liggen tegels. De tegelzetter wenste geen voorzieningen te treffen voor de afwatering, dus het regenwater gutste gewoon over de zijkanten. Daardoor werd alles onder het balkon nat van het spatwater.
Roelof, en veel vrienden, klussers en winkelbedienden hebben zich gebogen over het probleem: hoe maken we een nette afvoer zonder dat we de tegels van het terras beschadigen. Roelof kwam zelf met de oplossing:
Hij heeft een metalen hoeklatje rondom het balkon op de tegels geplakt. De hoeklatjes leiden het water naar een hoek van het balkon en komen daar uit boven een 'stadsuitloop':
Er staat een bamboe stok in de uitloop omdat het lawaai te dempen van vallend water, maar die helpt daar niet tegen.
Echt mooi is het niet. Maar het werkt. De afvoer mondt uit in de afvoer van het terras.
Omdat het terras onder het balkon nu droog blijft, konden we gaan puzzelen over de water aanvoer en afvoer en de electriciteit op dat deel van het terras. Er was een kraan, een afvoer en een stopcontact gemaakt voor de bouw destijds. Die kun je zien in de bovenstaande foto, naast de opgeklapte stoel tegen de muur. Maar helaas zitten ze op de verkeerde plek.
We wilden graag de slangen uit het zicht en een gootsteen maken voor de afvoer. Als je daar een gootsteen maakt, kun je niet meer tussen de gootsteen en de tafel door. We kunnen de plek niet wijzigen, de slangen komen daar uit een muur van 60 cm dik, waar inmiddels aan de binnenkant een complete keuken tegenaan is gebouwd.
Dit is de oplossing:
Het rechtse deel dient alleen maar om de slangen te verbergen. En de gootsteen is zo veel meer naar links geplaatst, je kunt nog mooi tussen de tafel en de gootsteen doorlopen.
Maar het vervelendste werkje moest nog komen. Roelof moest van mij een hek om het balkon maken. Dat vindt hij volkomen onzinnig, hij is zelf de enige die ooit op dat balkon komt en hij valt er vast niet af. De balkondeur is zo goed gesloten dat ik zelfs de sleutel niet omgedraaid krijg. Maar ik wilde het toch, voor mij was het huis niet af zonder een hek om het balkon.
Ook hier bij zat er wat tegen. De metalen strips die de tegelzetter tussen de tegels had aangebracht, bleken lang niet sterk genoeg om de palen voor het hek aan vast te zetten.
Dus werd er weer geimproviseerd. Bij elke paal werd een steunbalkje vastgemaakt.
De constructie en de kettingen zijn niet erg sterk. Je kunt dus nog steeds van het balkon vallen. Maar de kettingen hebben iets feestelijks, net slingers.
Ik ben tevreden. Roelof bedenkt nu nieuwe projecten, binnen, achter de computer. Hij is weer opnieuw geveld, nu zonder aanleiding maar wel weer in oktober. Zucht.
Maar Taule is af!