Yves Paveillac is een van onze buren en we hebben van hem vorig jaar een stuk land gekocht. Zie mijn bijdrage Het terrein van Yves.
Na een kort ziekbed is hij onlangs overleden. We hebben behoorlijk wat ruzie met hem gehad over dat terrein. Maar sinds de aankoop eindelijk kon doorgaan, was onze relatie beter geworden. Toen hij overleed bedacht ik elke avond in bed hoe opgelucht ik was dat dat stuk grond in elk geval geregeld was. Want erfenissen zijn hier vermaard in negatieve zin, het duurt een eeuw en iedereen krijgt ruzie. Er zijn huizen die tientallen jaren leeg staan, omdat de erfgenamen het niet eens worden..
Bij een overlijden past een begrafenis, voor ons de eerste begrafenis van een Fransman. Die lijkt erg veel op een begrafenis in Nederland, inclusief een boek waar je je naam in schrijft, een mis en een korte toespraak op het kerkhof.
Er was veel drama omdat een groot deel van de familieleden een afscheidstoespraakje hield. Ook Jolanthe, de jonge echtgenote die hij uit Kameroen had gehaald, deed in tranen haar verhaal. Met de mooie zin: "Je hebt me naar dit vreemde land gebracht en nu laat je me er alleen achter". Ze was overigens maar zelden hier, ze woont in Toulouse, en ik verdenkt haar ervan dat ze alleen een verblijfsvergunning wil.
Iedereen was in diepzwart gekleed. Roelof met een grijze en ik met een bruine jas aan sloegen daar dus de plank mis. Maar ik was wel zo kies om geen foto's te maken voor deze blog.
Yves was de eigenaar van het Domaine Peyrouau, Een Domaine is enigszins vergelijkbaar met een Chateau in de Bordeaux, maar dan kleiner en met minder dure wijn. Het Domaine komt nu dus in de erfenis.
Nu is alles in het Domaine vanwege de erfenis verzegeld. Niemand kan bij de spullen tot de notaris alles heeft uitgezocht. Er staat een cuve (dat is een heel grote container voor vloeistof, een meter of vier-vijf hoog) met floc de verpieteren. Roelof heeft ooit een zeer waardevolle verzameling armagnac gezien die nu ook achter slot en grendel zit. Daarnaast wordt de bankrekening geblokkeerd. Dat is in het geval van Yves wel gunstig, hij had alleen maar schulden.
 |
| Domaine peurouau |
 |
| Mijn fiets is het enige dat hier wegkomt |
 |
| Cuves achter het huis |
Erger is het gesteld met de wijn. Wijn is de algemene benaming voor wat wij 'druivenplanten' of 'velden met druivenplanten' zouden noemen. Er ligt 8 hectare wijn rondom het verzegelde huis. En die wijn moet worden verzorgd. Hij had allang moeten zijn gesnoeid en opgebonden, maar door de ziekte van Yves was dat niet gebeurd. Ook moet er worden gemaaid en het onkruid moet tussen de planten weggehaald worden. Dat laatste gewoon met round-up, die cultuur hebben ze in Nederland ook.
Dan gebeurt er toch iets moois. Het hele dorp komt een dag helpen. Gratis. Juist de echte wijnboeren, die het allemaal erg druk hebben, waren present. En Roelof en ik ook. Wij mochten de wijn opbinden. Dat is een gezellig werkje, je draait de tak of takken die na de snoei overblijven, rond een draad en zet ze vast met een ijzerdraadje. Intussen roddel je met de andere opbinders. Omdat je je beweegt van plant naar plant heb je steeds andere opbinders om mee te roddelen. Ik heb in een dag meer geleerd over de verhoudingen in ons dorp dan het hele voorafgaande jaar.
 |
| Roelof bindt de wijn op |
 |
| Samen met anderen |
De familie van Yves zorgde voor het dejeuner (middageten inclusief wijn, en nu bedoel ik dat spul in de fles). Wij deden niet mee omdat ik verrekte van de pijn in mijn rug en graag even wilde gaan liggen. En Roelof had nergens last van! In de middag ging het niks beter met mij, dus ben ik gestopt met werken en ben filmpjes gaan maken. Van de echte wijnprofs die snoeien, binden en ouwehoeren.
Ook nu, een paar weken later, zien we dat de wijn van Yves nog wordt verzorgd door anderen. Laatst was de burgemeester, ook een wijnboer, aan het maaien. Daardoor kan er in de herfst geld verdiend worden voor de erfgenamen en behoudt de wijn zijn waarde.
Tenslotte wil ik nog even vertellen van een drama dat zich afspeelde voordat wij hier woonden. Een zus van Yves heeft zelfmoord gepleegd door zich in een cuve te laten vallen. Vrijwel niemand in de Gers kan zwemmen dus dit werd een zekere dood. Ik weet niet of de cuve was gevuld met wijn of floc, maar het bevatte zeker alcohol. Misschien heeft dat haar zelfgekozen dood wat verzacht.